Gisteren is Shawn Caekaert overleden. Hij was de broer van Alanna en Tanya die enkele jaren terug op ons familiefeest waren.
Alanna schreef volgende tekst
Yesterday was a hard day for me, as I found my lifeless little brother Shawn in his recliner. There is no pain as great as the loss of a loved one, but our memories of Shawn’s life and the laughter he brought to his family are always with us. Our tears today are the thought that we have to go on without him. I love my baby brother Shawn.
Obituary
Shawn Vernon Caekaert of Rapid City, SD passed away on April18 th 2024 in Rapid City, SD. Shawn was born in Rapid City, SD to Ed and May Caekaert on April 21, 1971. He went to school at Centauras High School in Lafayette, CO. He worked as a Journeyman Plumber for 30 years. Shawn was a kind man that would hand out gloves and beanies during the winter months to the homeless population,
Sometimes you could catch Shawn even buying pizza for them.
Shawn always said, “that he was living his life the way he wants and not the way people think he should.”
Shawn Caekaert is survived by his beloved friend and companion of 8 years Krista Freytag: 2 brothers Chino Caekaert of Rapid City, SD and Thain Caekaert of Englewood, CO and 3 sisters Alanna Turnbaugh of Rapid City, SD, Tina Caekaert of Denver, CO and Tanya Stockham of Brighton, CO: 4 nephews and 3 nieces. Shawn is preceded in death by both parents Ed and May Caekaert and 1 brother Chalon Caekaert and 1 nephew Randall Turnbaugh.
Viewing only at Behrens Wilson Funeral Home 632 St. Francis Street, Rapid City, SD 57701 April 20 th 2024 at 3:00pm.
Na afloop van de de parlementszitting waar de nieuwe DNA-wet was goedgekeurd werden de ouders van Ingrid Caeckaert en Robin Van Kerschaever ontvangen door minister van justitie Van Tigchelt.
Een warme proficiat aan Robin voor het vele werk “achter de schermen” om aan de vele touwtjes te trekken die deze wetswijziging mogelijk gemaakt heeft.
Speurders mogen vanaf nu in het DNA van een onbekende moordenaar kijken, om bijvoorbeeld zijn haarkleur en leeftijd te achterhalen. Het parlement keurde donderdag een baanbrekende DNA-wet goed, in de aanwezigheid van slachtoffers: “Zelfs als het maar één cold case oplost, was het de inspanning waard”, zegt Justitieminister Paul Van Tigchelt (Open VLD).
Cedric Lagast
“De tijd van Witse en Inspector Morse die met de juiste ondervragingstechnieken mensen tot bekentenissen dwongen, dat ligt achter ons”, zegt Justitieminister Paul Van Tigchelt (Open VLD). “Vandaag is criminaliteitsbestrijding, en het ophelderen van misdrijven, meer dan ooit het werk van forensische rechercheurs.”
Veel moorddossiers worden opgelost door DNA-onderzoek. De oorspronkelijke DNA-wet die dit mogelijk maakt, dateert alweer van 1999. Nochtans heeft de wetenschap sindsdien stevige stappen vooruit gezet. De ‘DNA-Evaluatiecommissie’ vroeg in 2019 al om speurders meer mogelijkheden te geven.
Familiale zoeking
“Concreet zijn er vier dingen die nu veranderen. Allereerst komt er een wettelijk kader voor familiale zoekingen. Tot nu waren speurders beperkt in wat ze konden doen met het DNA van een onbekende dader. Ze konden dit enkel vergelijken met het erfelijk materiaal van verdachten, of met veroordeelden die al in de DNA-databank zitten.” Daarin zit het DNA van iedereen die veroordeeld is voor zware misdrijven. “Zat de dader niet in de databank, dan was er geen resultaat”.
“Vanaf nu mogen speurders ook kijken of er een familielid van de dader in die databanken zit”, zegt Van Tigchelt. “Het gaat dan om mensen uit eerste lijn, die voor minstens 50% het DNA delen van de dader: een vader, moeder, zoon, dochter, broer of zus.”
Met andere woorden: een moordenaar die al jaren door de mazen van het net glipt omdat hij nooit meer in aanraking kwam met de arm der wet, kan nu toch ontmaskerd worden. Áls iemand van zijn familie na een veroordeling in de databank belandt. In dat geval weten de speurders dat ze de dader in die familie moeten zoeken.
Al in het buitenland
In het buitenland zijn tal van voorbeelden bekend, van moordenaars die zo ontmaskerd werden. In Frankrijk werd de moordenaar van Élodie Kulik (24) op deze manier ontmaskerd. De jonge vrouw werd op 10 januari 2002 verkracht en vermoord toen ze naar haar auto wandelde. De dader liet DNA achter, maar werd niet geklist. Grégory Wiart werd pas ontmaskerd toen zijn vader tien jaar later DNA moest afstaan, en deze daarmee onbewust aantoonde dat zijn zoon de moord pleegde.
Een moordenaar die nooit eerder in aanraking kwam met de arm der wet, kan nu toch ontmaskerd worden als iemand van zijn familie na een veroordeling in de databank belandde
“Maar we gaan niet automatisch alle DNA-sporen onderwerpen aan een familiale zoeking met de DNA-databank”, waarschuwt Bieke Vanhooydonck van het NICC. Familiale zoekingen worden voorbehouden voor zware misdrijven, waar alle onderzoekspistes zijn uitgeput. “Het is een zeer arbeidsintensief proces. Er moet ook eerst een beoordeling gebeuren van het sporenprofiel: is het kwaliteitsvol genoeg voor een zoeking?”
Y-chromosoom
“Daarnaast wordt onderzoek op basis van het Y-chromosoom mogelijk”, zegt Van Tigchelt. “Alle mannen die veroordeeld worden in een zedenzaak, zullen niet alleen hun DNA maar ook een staal van het Y-chromosoom afgeven. Die worden in een nieuwe Y-STR databank opgeslagen.”
Het Y-chromosoom is een stuk van het DNA dat bij mannen overgaat van vader op zoon. Lange tijd dacht de wetenschap dat dit binnen families identiek bleef. Maar door het Y-chromosoom te vergelijken, kan je verder kijken dan een vader of een broer. Ook een verre achterneef is dan herkenbaar als een familielid. Sofie Claerhout, doctor in de forensische genetica aan de KU Leuven, zei in 2019 al dat het Y-chromsoom de ontbrekende schakel kon zijn om cold cases op te helderen.
Daarnaast moet de nieuwe wet ook de zoektocht naar vermiste personen ondersteunen. “Onze databank met het DNA van vermisten, en familie van vermiste personen, wordt gekoppeld aan de I-Familia databank van Interpol”, zegt Van Tigchelt. Daarin zit het DNA van alle overleden personen die nooit geïdentificeerd zijn, net zoals het DNA van vermiste personen uit andere landen. Mensen die al jaren als vermist staan opgegeven in ons land, zouden vlak over de grens dood kunnen zijn teruggevonden — zonder dat iemand een verband heeft gelegd.
“We zullen nu ook een inschatting kunnen maken over de haarkleur, de oogkleur, de biogeografische afkomst, en zelfs de leeftijd van een verdachte. Tot nu toe kon dat enkel voor het geslacht”
Paul Van Tigchelt (Open VLD)
“Tenslotte zullen speurders veel meer informatie uit het DNA van een onbekende verdachte mogen halen — de genotypering” —, zegt Van Tigchelt. Vandaag mogen ze enkel kijken of het om een man of een vrouw gaat.
“Maar ook dit wordt als last resort ingezet”, zegt Vanhooydonck. “De data geven een indicatie. Je moet daar voorzichtig mee omspringen.”
“Wachten op antwoorden”
“Het juiste evenwicht tussen veiligheid en privacy”, zo oordeelt Van Tigchelt over de wet. “Het is onze hoop dat deze wet ertoe zal leiden dat we opnieuw cold cases zullen oplossen.”
Zoals de moord op de 26-jarige Ingrid Caeckaert. De vrouw werd op 16 maart 1991 met 62 messteken gedood op haar flat in Heist. Hoewel de dader zijn DNA achterliet, wachten haar ouders Georges Caeckaert (88) en Marie-Josephe Vereecke (83) al 33 jaar op antwoorden. Ze reisden donderdagmiddag van Maldegem naar het parlement in Brussel, om de stemming bij te wonen.
“Zelfs als we hiermee maar één cold case oplossen, was dit het waard”, vindt Van Tigchelt. “Dan kunnen we nabestaanden zekerheid geven, en hen van jarenlange onzekerheid verlossen. In landen waar familiale zoekingen al langer bestaan, is het onderzoek een groot succes. “Van de dossiers die geselecteerd worden, kan je stellen dat ongeveer 20% van de dossiers waarin een familiale zoeking wordt uitgevoerd opgelost wordt”, zegt Bieke Vanhooydonck van het NICC.
En de Bende van Nijvel? Ook in dat dossier zit DNA dat op een sigarettenpeuk is gevonden, en op een kogelwerende vest. “Een zwarte bladzijde uit de Belgische geschiedenis”, zegt Van Tigchelt. “Het is uiteraard mogelijk dat de techniek gebruikt wordt. Of dat zal gebeuren, hangt van de onderzoekers af.”
De wet verschijnt volgende week in het staatsblad. Dan is het aan de onderzoeksrechters in dit land, om dossiers vanonder het stof te halen, en te bekijken of deze met de nieuwe wet kunnen opgehelderd worden.
Zorgt de wetenschap voor een doorbraak in bestaande cold cases? Ontdek de podcast ‘De Zaak Y’
De moord op Ingrid Caeckaert
Meer dan 30 jaar geleden werd een jonge vrouw gruwelijk om het leven gebracht en haar dader loopt nog steeds vrij rond. Kan wetenschappelijk onderzoek uiteindelijk voor een doorbraak zorgen of wint het recht op privacy? De zaak Y is een vijfdelige wetenschappelijke true crime-podcast van Radio 1 en The Podcast Planet die op zoek gaat naar deze balans.
Recent DNA-onderzoek, meer bepaald het onderzoek naar het mannelijk Y-chromosoom, opent nieuwe onderzoekpistes voor politie en gerecht.
Lang werd het Y-chromosoom genetisch afval genoemd, omdat het niets leek te zeggen over een individu. Het wordt doorgegeven van vader op zoon en zou dus voor een volledige mannelijke familielijn hetzelfde zijn. Vandaag is duidelijk dat dat niet klopt en dat het Y-chromosoom veel meer in z’n mars heeft dan ooit gedacht. Sofie Claerhout is een van de wetenschappers die deze mogelijkheden verder onderzoekt. Zij zet het chromosoom in als laatste redmiddel bij forensische cold cases.
Met haar onderzoek promoveerde ze als eerste tot doctor in de Forensische Genetica in België. Ze won in 2021 de PHD-Cup en zette in de zomer van 2023 haar onderzoek verder in Seattle, onder leiding van prof. Bruce Weir, expert forensische biostatistiek. Hij was betrokken in het onderzoek naar de moord op O.J. Simpson.
… maar wat zegt de wet?
Is hiermee een doorbraak mogelijk in de zaak van Ingrid Caeckaert? Dat valt nog af te wachten, want wat bepaalt de wet? Het is niet omdat de wetenschap al vergevorderd is dat politie en gerecht onmiddellijk in actie mogen schieten.
Een voorstel om de DNA-wet van 1999 te wijzigen, ligt momenteel op tafel in het federaal parlement. De vraag is: hoe ingrijpend zal die wetswijziging zijn?
Biedt de grenzeloosheid van DNA antwoorden of wint het recht op privacy? Wat kan er wetenschappelijk en wat mag er wettelijk? En hoe pakken andere landen deze kwesties aan? Het zijn vragen waar ‘De Zaak Y’ een antwoord probeert op te geven.
The Podcast Planet
The Podcast Planet is een jong podcastproductiehuis. Ze maakten eerder ‘Señor Sarens’ (Eén, VRT MAX), ‘Voltooid Leven’ (RWS), ‘Wat is de kans?’ (De Warmste Week) en ‘De Fiets van Cancellara’ (HLN, DPG). ‘Señor Sarens’ won in 2023 de Belfius Persprijs en werd net zoals ‘Dierenduin’ en ‘Voltooid Leven’ genomineerd voor de Belgian Podcast Awards 2022.
Spermalie maakt 1.000 potten appelgelei om lege brooddozen te vullen: “We willen er zoveel mogelijk verkopen!”
Uit cijfers blijkt dat liefst 1 kind op 5 in armoede opgroeit. Dat zijn ruim 500.000 kinderen in België. Deze kinderen hebben vaak minder kansen om zich te ontplooien en komen ook wel eens naar school met een lege brooddoos. Om die problematiek onder de aandacht te brengen en liefst 20.000 brooddozen te vullen, zetten Stichting Pelicano, Tiense Suikerraffinaderij en BelOrta een grote actie op touw: een nationale ‘jam sessie en jammarkt’.
Ook Hotel-en Toerismeschool Spermalie in Brugge deed mee: leerlingen bereidden 1.000 potjes jam.Uit cijfers blijkt dat liefst 1 kind op 5 in armoede opgroeit. Dat zijn ruim 500.000 kinderen in België. Deze kinderen hebben vaak minder kansen om zich te ontplooien en komen ook wel eens naar school met een lege brooddoos. Om die problematiek onder de aandacht te brengen en liefst 20.000 brooddozen te vullen, zetten Stichting Pelicano, Tiense Suikerraffinaderij en BelOrta een grote actie op touw: een nationale ‘jam sessie en jammarkt’. Ook Hotel-en Toerismeschool Spermalie in Brugge deed mee: leerlingen bereidden 1.000 potjes jam.
Sabrina Caeckaert, Technisch Adviseur Coördinator bij Spermalie: “Wij zijn trots dat onze eigen leerlingen ook hun steentje kunnen bijdragen aan deze problematiek. Dit is zeer waardevol, ook voor hen. We gaan alvast ons uiterste best doen om zoveel mogelijk potjes jam te verkopen. We hopen dan ook op de steun van ons netwerk zodat we samen een mooie bijdrage aan deze actie kunnen leveren.”
Bereid door leerlingen
De 1.000 potjes werden bereid door de leerlingen van het 7de Gastronomie. Zij raden aan de gelei te serveren bij een kaasplankje of bij een broodje met hartig beleg, zoals gerookte eendenborst of wildpaté.
Een potje appelgelei kost € 2,50 en is te koop in Spermalie, Snaggaardstraat 15, in Hoeve Cortvriendt, Oliebaan 4 en bij CVO Miras, campus Spermalie, Snaggaardstraat 13.
Bericht overgenomen uit de Westvlaamse krant KW op 22-9-2023
Bij Huirtuit Meat Shop aan Molenstraat in Herenthout kunnen klanten sinds kort hun bestellingen afhalen in de automaat. Eigenares Nathalie Caekaert bouwde de garage achteraan de zaak om tot een echte automatenhal. Zowel bestellingen als andere producten zijn er te verkrijgen. “Geef je verkregen code in op het scherm en het luikje met je bestelling gaat open. Superhandig!
Twee oude dames in rollator die elkaar aanspreken met: “Seg Maria, wat is dat daar allemaal bij de Meatshop?”, “Ik weet het Jeanneke, charcuterie kopen zonder de winkel te moeten binnengaan. Bestellen en afhalen. Da’s de toekomst he!” of twee jonge mama’s die in gesprek zijn: “Waauw, ik ben zo blij dat je bij de Meatshop nu online kan bestellen en afhalen in de automaat”, “Ja zelfs na de openingsuren kan je afhalen”. Het zijn twee leuke conversaties die te bekijken zijn in de vorm van een cartoon op de nieuwe reclamefolder van Huirtuit Meat Shop. Lokaal striptekenaar Charel Cambré tekende de leuke figuurtjes bij elkaar.
“De folder met tekening gaat over onze nieuwe automaten die sinds kort een plekje kregen aan de zijkant van onze winkel”, klinkt het bij zaakvoerster Natalie Caekaert die al vele jaren deze beenhouwerij aan de Molenstraat in Herenthout uitbaat. “We breiden op deze manier onze openingsuren flink uit zonder we er zelf moeten zijn. Hier kan de klant dag en nacht terecht voor het afhalen van online bestellingen of het aanschaffen van producten die sowieso in de automaat zitten.”
Diegene die de bestelling plaatst krijgt een code of QR-code die hij dan ingeeft of scant op het scherm van de automaat.Nathalie Caekaert
De uitbaatster zag het systeem van de automaten waarin bestellingen geplaats worden ergens op een beurs waar ze langsging en bouwde de garage achteraan de zaak om tot een automatenplek. Alles staat er netjes droog en de zon kan niet op de automaten schijnen gedurende de dag. “Het leek me een top idee om ook bij Huirtuit Meat Shop met zoiets aan de slag te gaan”, vertelt ze. “Op deze manier kunnen ook mensen die niet kunnen langskomen in de winkel tijdens de openingsuren ook bij ons terecht. Of wie niet graag aanschuift in de zaak kan ook hier langskomen.”
De klant kan via de website van de zaak of gewoon in de zaak op voorhand een bestelling plaatsen die dan netjes achtergelaten wordt door de medewerkers van de beenhouwerij in de automaten. “Diegene die de bestelling plaatst krijgt een code of QR-code die hij dan ingeeft of scant op het scherm van de automaat. Daarna zal het deurtje waarin de bestelling te vinden is netjes opengaan voor hen. Superhandig!”
Massale opkomst voor lezing over DNA-verwantschap: “Deze methode kan leiden tot oplossing moord op Ingrid Caeckaert”
De moord op de Maldegemse Ingrid Caeckaert op 16 maart 1991 in Knokke-Heist is een gebeurtenis die in het collectieve geheugen van Maldegem gegrift staat. De dader werd nooit gevonden. Met de Y-chromosoommethode wil doctor in de forensische genetica Sofie Claerhout (29) daar verandering in brengen. “Met deze methode kan de moord op Ingrid Caeckaert opgelost worden”, klinkt het.
Op uitnodiging van Davidsfonds Maldegem en in samenwerking met Robin Van Kerschaver gaf Sofie Claerhout, auteur van het boek ‘Dader onbekend’, een lezing over opsporing van daders via het mannelijk Y-chromosoom. Vooraf nam ook misdaadjournalist Faroek Özgünes het woord. De opkomst was overweldigend en stak de ouders van Ingrid Caeckaert een hart onder de riem.
“In veel onopgeloste zaken hebben we het DNA van de dader, maar is er geen match, waardoor de zaak vastloopt”, vertelt geneticus Sofie Claerhout. “Daarom onderzocht ik een nieuwe manier om een dader via zijn DNA toch nog te kunnen opsporen, namelijk via DNA-verwantschap. Met standaard DNA lukt dit niet, maar met het Y-chromosoom wel. Het Y-chromosoom is immers het enige stukje DNA dat van vader op zoon bijna ongewijzigd wordt overgeërfd en dat voor generaties lang. Daardoor kunnen we heel snel dichte verwantschappen vinden zoals broers en neven, maar ook heel verre, zelfs tot 40 generaties. Uiteindelijk kunnen we met DNA-verwantschapsonderzoek de familiestamboom reconstrueren en de dader vinden”, aldus geneticus Sofie Claerhout.
Rechtvaardigheid en passie
“Persoonlijk verloor ik twee goede vriendinnen, een aan kanker en een aan diabetes. Gebeurtenissen die een enorme impact op mij hadden”, vertelt Sofie. “Iemand ontnomen worden door moord en na jaren nog niet weten wie de dader is, dat moet ondraaglijk zijn. Als mijn rechtvaardigheidsgevoel en mijn passie voor genetica, die ik te pakken kreeg door mijn vroegere leerkracht Robert Vantomme, kunnen bijdragen tot het oplossen van cold cases zoals die van Ingrid Caeckaert dan is dat voor mij een enorme drijfveer om er te blijven voor gaan.”
Wetswijziging
“Er is goede hoop dat Sofie met haar techniek ook de moord op Ingrid Caeckaert zal kunnen oplossen”, vult Robin Van Kerschaver aan. “Op 3 februari kregen we immers het bericht dat de federale regering de wetswijziging heeft goedgekeurd die het gebruik van haar revolutionaire techniek zal toelaten. De verwachting is dat in de loop van het voorjaar het parlement zijn goedkeuring zal geven”, klinkt het. (Michel Wijne)
Charlotte werkt met leer en repareert schoenen. We kennen haar vooral als actrice in het theaterlandschap en in de sociaal-artistieke wereld waar ze met een passie voor woordkunst en drama haar vrolijke zelve kan vieren. Bij de Stadsmakers bouwt ze aan een eigen atelier om een nieuwe verworven kunde te delen met Gent: het herstellen van schoenen. Een ambacht die ons gelukkig maakt.
Artikel overgenomen van KW Thuis in West-Vlaanderen. Jan Steenhoudt Editieredacteur KW Kortrijk – Menen – Waregem
De ministerraard keurde vrijdag een wetsontwerp van minister Vinceent Van Quickenborne goed dat nieuwe DNA technieken in strafonderzoeken mogelijk maakt. Het wetsontwerp kadert in het onderzoek van doctor Sofie Claerhout naar het mannelijke Y-chromosoom. Nu deze verplicht geanalyseerd en bewaard moeten worden, kunnen speurders sneller doorbraken realideren in moord-, zeden- en verdwijningsdossiers.
Het onderzoek naar de 31 jaar oude moord op Ingrid Caeckaert kan zo in een stroomversnelling geraken zegt Sofie Claerhout.
Sofie Claerhout riep vorig jaar in verschillende media mannen op om hun DNA af te staan. Zij ontwikkelde al geruime tijd geleden een techniek waar ze het DNA van de moordenaar kan linken aan die van mannen. Dat doet ze via het Y-chromosoom, dat enkel bij mannen voorkomt en haast identiek overgedragen wordt van vader op zoon. Begin november hadden reeds 700 mannen zich ingeschreven voor het onderzoek van Sofie Claerhout.
Op 20 oktober 2022 is Maria Van Holle overleden in Leuven.
Zij was de weduwe van Etienne Caeckaert, eerder dit jaar overleden, en moeder van Patricia, Anita en Kristin. Maria was geboren op 12 oktober 1937 in Leuven.
De afscheidsplechtigheid zal plaats vinden op donderdag 27 oktober 2022 om 14 uur.
Het familieboek editie 2021 is sinds enkele weken gereed en gaat begin november naar de drukker.
Het is een lijvig document geworden van 547 bladzijden, bijna 600 afbeeldingen en up-to-date met de laatste aanpassingen en heel veel nieuwe verhalen.
Filmpjes kunnen bekeken worden via een link met QR code.
Het heeft wat tijd gekost maar de zoektocht naar een drukker die kwaliteit en een goede prijs kon combineren was niet eenvoudig maar het is gelukt. Er is gekozen voor kwaliteitspapier, volledig in kleurendruk en een krasvrije geplastificeerde kaft.
Het boek is te koop aan aankoopprijs, de prijs per boek is 48 €.
Graag een mailtje ter bevestiging indien je het boek wenst te reserveren. Reservaties worden aangenomen tot 31 oktober, dan gaat alles naar de drukker. Extra bestellingen kunnen na deze datum niet aangenomen worden want omwille van kostprijs dient een bestelling te bestaan uit minimum 40 exemplaren.
Binnenkort komen de feestdagen er aan en het is misschien een ideetje om het familieboek onder de kerstboom te leggen als cadeautje.
Biomedisch wetenschapper Sofie Claerhout (KU Leuven) heeft de Vlaamse PhD Cup gewonnen. Zij onderzocht in haar doctoraat het mannelijke Y-chromosoom en hoe dat kan helpen bij DNA-onderzoek in moordzaken.
Jaarlijks worden in Vlaanderen ruim 2.000 doctoraten afgewerkt. Met de Vlaamse PhD Cup wil SciMingo vzw het werk van pas gedoctoreerde wetenschappers dichter bij het grote publiek brengen. Het daagt wetenschappers daarbij uit om de kern van hun jarenlange doctoraatsonderzoek helder uit de doeken te doen in een presentatie van slechts drie minuten.
In Nederland werden met zo’n DNA-verwantschapsonderzoek al moordzaken opgelost. In België is dat voorlopig nog niet mogelijk, vermits de wetgeving zo’n onderzoek simpelweg niet toestaat. Daar hoopt Claerhout snel verandering in te zien. Ze kon bij de finale alvast op de steun rekenen van de ouders van Ingrid Caeckaert, wiens moord 30 jaar geleden in Knokke-Heist nog steeds één van de grootste gerechtelijke mysteries is in ons land.
De jury loofde Claerhout naast haar heldere presentatie ook voor de passie waarmee ze haar onderzoek voorstelde: “De winnaar heeft duidelijk een missie, ze wil de wereld een beetje beter maken.” Claerhout sloeg bovendien een dubbelslag: ze haalde ook de publieksprijs van de PhD Cup binnen. Ze wint zo een cheque voor de Vlerick Business School t.w.v. 5.000 euro en een ticket om een college te geven bij de Universiteit van Vlaanderen.
Een moordenaar laat zijn DNA achter, maar we vinden geen match… Via ‘Crime Scene Investigation’ op het mannelijk Y-chromosoom, kunnen we de familie van de dader opsporen en zo eindelijk aanslepende mysteries na jaren alsnog ontrafelen.
Op 16 maart 1991 werd de jonge makelaar Ingrid Caeckaert brutaal vermoord in haar appartement te Knokke-Heist. De dader liet een bloedspoor met zijn DNA achter op en rondom de crime scene. Maar ondanks dat DNA een doeltreffend hulpmiddel is om iemand te identificeren, is de moordenaar van Ingrid nog steeds niet ontmaskerd. Waarom niet? Er bleek geen identieke DNA-match te zijn met de verdachten in de zaak of met misdadigers gekend bij justitie. De zaak blijft tot op vandaag een groot mysterie en draagt nu al 30 jaar het label ‘cold case’, een onopgeloste zaak.
Om verdachten niet foutief te beschuldigen, kijken we in België enkel naar identieke DNA-matchen. Maar met mijn onderzoek kan dat veranderen, want via het mannelijk Y-chromosomaal DNA kunnen we nu ook zoeken naar ‘bijna’-matchen. Hoe? DNA krijg je van beide ouders en wordt na elke generatie door elkaar geschud. Zo is nog maar 12.5% gelijk aan dat van je neef en nicht. Veel te weinig dus. Het Y-chromosoom daarentegen is het enige stukje DNA dat elke zoon bijna ongewijzigd overerft van zijn vader. En dit voor generaties lang. Hierdoor vergroot de kans dat we bijvoorbeeld een achterneef van de dader vinden, wat met de standaard DNA-technieken niet mogelijk is.
De DNA code schudt elke generatie door elkaar en is daardoor veel complexer dan de overerving van het Y-chromosomaal DNA.
CSY – ‘Crime Scene Investigation’ via het Y-chromosoom
Vanaf nu kunnen we dus het mannelijk Y-chromosoom gebruiken als nieuw ‘Crime Scene Investigation’ wapen, of kortweg CSY. Is dit onderzoek dan enkel voor mannelijke daders? Ja. Maar aangezien meer dan 90% van alle moordenaars in België mannen zijn, kunnen we dit toepassen op de meeste moordzaken. Het enige probleem is dat er nog geen Y-DNA databank bestaat. Daarom moeten we op zoek gaan naar mannen rond de crime scene die de moord willen helpen oplossen door vrijwillig hun Y-DNA te geven. Via een grootschalig CSY-verwantschapsonderzoek vergelijken we dan alle Y-chromosomen met dat van de dader.
Maar… Zo’n grootschalig onderzoek is tijdrovend en duur. Daarom ontwikkelde ik in mijn doctoraat drie hulpmiddelen om dit proces te versnellen. De ‘CSYseq’ detecteert van bijna 100 mannen tegelijk de meest interessante regio’s op het Y-chromosoom. Daarna sorteert de ‘Ysurnames’ deze mannen op Y-DNA gelijkenis met de dader en voorspelt hij de kans dat ze dezelfde familienaam dragen. En uiteindelijk berekent de ‘YMrCA’ de verwantschap tussen de gevonden match en de onbekende dader. Zo kan de politie gericht verder klimmen in de familiestamboom om de moordenaar te traceren.
Mijn doctoraat maakt verwantschapsonderzoek efficiënter via drie hulpmiddelen: de ‘CSYseq’ detecteert interessante Y-regio’s, de ‘Ysurnames’ voorspelt de familienaam van de dader, en de ‘YMrCA’ berekent de graad van verwantschap met zijn match.
De hoofdprijs op het forensisch wereldcongres is binnen, nu nog de Belgische wetgeving
En hoe werkt zo’n CSY verwantschapsonderzoek nu concreet?
Wanneer er voldoende vrijwilligers zijn, vergelijken we de interessantste regio’s op hun Y-chromosoom met dat van de dader. Interessantste regio’s? Wel, doorheen de generaties kan de Y-DNA code veranderen of muteren. Snelle mutaties zorgen ervoor dat we accuraat dichte familie kunnen terugvinden, zoals broers of neven, maar ook heel verre verwanten tot zelfs veertig generaties ver! En daar stopt het niet. Trage mutaties brengen ons maar liefst 300.000 jaar terug in de tijd via migratielijnen richting Y-adam in Afrika. Hierdoor kunnen we de biologische afkomst van elke man op aarde achterhalen, en dus ook van de onbekende dader.
Doordat deze mutatie-analyse lang duurt, ontwikkelde ik samen met mijn promotor de ‘CSYseq’. Dat is de eerste detectiemethode ooit die zowel snelle als trage Y-mutaties samen kan analyseren. Hierdoor kunnen we efficiënt dichte en verre familieleden van de dader detecteren én tegelijk zijn biologische afkomst achterhalen. En daarbovenop kunnen we met de CSYseq bijna 100 mannen in één keer analyseren, wat het uiterst doeltreffend maakt voor grootschalig verwantschapsonderzoek. Een primeur! Onze nieuwe methode kreeg dan ook wereldwijde interesse, waardoor ik in 2019 de hoofdprijs won op het forensisch wereldcongres.
Trage Y-mutaties brengen ons via migratielijnen terug in de tijd en verdelen alle mannen in 20 groepen, van A tot T. Hiermee kunnen we de biologische afkomst van de dader achterhalen.
Y-chromosoom als familie barcode
En hoe gaat het dan verder? Stel, de dader matcht met meneer Claerhout. Heeft de onbekende dader dan dezelfde familienaam? Misschien wel, want de familienaam wordt ook doorgegeven van vader op zoon. Daarom ontwikkelde ik de ‘Ysurnames’, het eerste programma ooit dat berekent hoeveel procent kans er is dat de dader dezelfde familienaam draagt als zijn match. Door mijn Y-chromosoom onderzoek op 1.100 familienamen, ondervond ik dat deze kans afhankelijk is van bijvoorbeeld het aantal mutaties of hoe frequent de familienaam voorkomt.
Maar hoe vinden we dan de dader binnen die familie? Via de ‘YMrCA’, onze nieuwe rekenmachine om in te schatten hoeveel generaties er zitten tussen de dader en zijn match. Aan de hand van 2.500 verwante mannen, onderzocht ik de specifieke snelheid waarmee de Y-regio’s muteren. Daardoor kunnen we nu accurater inschatten of de match van de dader zijn broer is of eerder een verre achterneef.
TOP, maar waar wachten we op?
Helaas mogen we in België nog niet het Y-chromosoom en verwantschapsonderzoek voor gerechtelijk speurwerk gebruiken… Maar na mijn grootschalige bevolkingsenquête, zag ik het positief in: 96% van de deelnemers wou samen met mij de laatste kans benutten om een vastgelopen moordzaak na jaren vol onzekerheden op te lossen. Jij ook? Surf dan naar www.csy-leuven.be en wie weet help je binnenkort mee met het oplossen van een onopgeloste moord!
Mevrouw Diane Degrave, weduwe van Baziel Caekaert, en moeder van Rita Caekaert, is overleden op 98 jarige leeftijd. Diana was geboren op 03-06-1923 in Drongen.
De begrafenis is op 29 juni in de kerk van Arquennes.
De voorbije maanden heeft onderzoek aangetoond dat alle verschillende familietakken terug te voeren zijn naar één gemeenschappelijke stamvader. Dit was een mooie doorbraak in het onderzoek naar de familiegeschiedenis maar dit was ook de oorzaak om het familieboek volledig te herschrijven.
Er is heel wat werk in gekropen en het is uitgegroeid tot een lijvig boek van actueel 520 blz en meer dan 500 afbeeldingen, waarvan heel wat nieuwe. Mensen, en vooral kinderen, groeien snel en veranderen veel op een paar jaar. Eveneens zijn er ook sinds de vorige editie heel veel nieuwe gebeurtenissen geweest, overlijdens – geboorte -….. Daarom was een actualisering gewenst. Nieuw is ook dat er een aantal QR codes aan toegevoegd zijn die een link geven naar filmbeelden van personen, dit geeft nog meer dynamiek.
Natuurlijk is de medewerking en input van velen nodig. Indien je kennis hebt over gewijzigde familiesituaties, ….. of andere interresante zaken en/of gebeurtenissen, recente of oude foto’s,…. dan zou ik het zeer waarderen mocht je me contacteren. Alles wordt respectvol behandeld en indien je het niet digitaal kan doorsturen dan kom ik het graag afhalen en terugbrengen.
Tot 15 juni kunnen er updates naar mij gestuurd worden en het is de bedoeling om een nieuwe editie te laten drukken op het eind van de zomer, in augustus.
De prijs van het boek is momenteel nog niet gekend maar het boek wordt tegen kostprijs verkocht. Er worden enkel zoveel boeken besteld als er reservaties zijn. Een tip, waarom geen familieboek schenken aan je kinderen als nieuwjaarsgeschenk ?
Een reservatie kan je eenvoudig maken via een mailtje.
Op 1 april 2021 is Frans Caekaert overleden in het AZ Maria Middelares.
Frans is geboren op 4 april 1931 in Kruishoutem, en was bij overlijden bijna 90 jaar oud. Hij was de ongehuwde zoon van Cyriel Caekaert en Maria Zulma Vercruysse.
De begrafenis vond plaats op 7 april in de O.L.V. bijstandskerk te Lozer, Kruisem.
De voorbije weken zijn 2 familieleden van onze Amerikaanse familietak overleden, nl Ruth Caekaert op de leeftijd van 85 jaar en Brianna Caekaert, amper 19 jaar oud.
On Wednesday, Jan. 13, 2021, Ruth Ellen Caekaert, loving wife, mother, grandmother and great-grandmother, sister and friend to many, joined our Lord after a two week battle with Covid pneumonia.
Ruth, 85, went to her heavenly home after a two-week battle with COVID pneumonia. Her devotion to her family and her firm belief in God gave her peace. Ruth was born to the late Ruskin and Ruth Mary Golden in Miles City, Mont., on Dec. 12, 1935. She married the love of her life, George Caekaert, of Billings, Mont., on Oct. 2, 1955.
She was preceded in death by her parents, Ruskin and Ruth Mary Golden; a brother, Mike Golden; a sister, Leta Dell; granddaughter, Angel Diane; and her husband, George Caekaert, of 48 and a half years.
She is survived by her children, Karry Hill and husband Dan of Argyle, Texas, and Khaki (KC) Caekaert and wife Sherry of Dallas, Texas; grandchildren Honey Cotton and Husband Micheal of Canton, Texas, and Steven Magers, Phillip Caekaert and fiancée Kelly Tomlinson, and Kathryn Caekaert, all of Dallas; grandson Patrick Hill and wife Constance; and great-grandchildren Angel, Alec and Aric Magers and Haley Deland of Garland, Texas; brothers Ruskin (Bill) Golden and wife Mary of Sioux City, Iowa, and Frank Golden and wife Marlene of Billings, Mont.; as well as many nieces, nephews, aunt, uncles and cousins.
She loved traveling, gardening, puzzles and reading, and China painting. She received a degree in nursing after high school and at the age of 50 went to work and studied to achieve her child education degree. She was a stay-at-home army mom and then grandma. She worked at Bethel Lutheran Early Childhood Center for 10 years and was a member of Peace Lutheran in Garland, then Tree of Life Lutheran also in Garland. Later, she moved to Dufur, Ore., and lived with her cousin, Pat Roberts, for 13 years. They shared a lot of laughs together, along with many other fun activities. Mom had finally decided to come home to Texas in November 2020. I only wish we could have had her for a little longer. Her faith was amazing and unshakable. Her smile could melt your heart.She will be missed by her family and many, many friends. In lieu of flowers, please donate to breast cancer research.
There are currently no funeral plans due to COVID. Thank you for your thoughts and prayers as we continue to grieve the loss of Ruth.
Bij mijn opzoekingswerk naar de geschiedenis van onze familie ben ik, voor mij, op een aantal verrassende zaken uitgekomen.
Een drietal jonge mannen hebben zich opgegeven om in dienst te gaan van de Verenigde Oostindische compagnie, namelijk Pieter, Norbert en Joseph Kakaert. Zij hebben zich alle drie aangeboden in de Provincie Zeeland.
Ter info, volgens Wikipedia, is de VOC (Ver. Oostindische Cie) :
De Vereenigde Oostindische Compagnie of in hedendaagse spelling Verenigde Oost-Indische Compagnie, afgekort tot VOC (1602-1800), was een particuliere Nederlandse handelsonderneming met een monopolie op de overzeese handel tussen de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden en het gebied ten oosten van Kaap de Goede Hoop en ten westen van de Straat Magellaan.
De VOC werd in 1602 opgericht als de Generale Vereenichde geoctrooieerde Compagnie. Het was destijds het grootste handelsbedrijf ter wereld en was de eerste naamloze vennootschap met vrij verhandelbare aandelen De VOC wordt vaak genoemd als het eerste bedrijf dat in meerdere landen vestigingen had. De VOC richtte een handelsnetwerk op tussen de diverse handelsposten in de Aziatische regio. Deze intra-Aziatische handel zorgde vele jaren voor grote winsten. De VOC sloot daartoe naar believen traktaten met oosterse potentaten en vorsten.
Een nieuwe editie van het familieboek komt eraan. 500 bladzijden dik en met eveneens ongeveer 500 illustraties waarvan heelwat nieuwe.
Zes jaar na de laatste editie is het tijd voor een update. Ook onze familie staat niet stil en er is heelwat gebeurd de voorbije jaren. Geboortes, overlijdens, nieuwe relaties, huwelijken, …. maar ook zijn er belangrijke genealogische ontdekkingen.
Alle familietakken hebben nu bewezen bindingen en zijn herleid tot één , we stammen allemaal af van Mauwers Caeckaert uit de 16e eeuw.
Ook Dominicus Cacaert, hoogleraar Kerkelijk recht aan de universiteit van Leuven (Rik Torfs avant la lettre) zijn afkomst is nu gekend. Zijn ouders waren afkomstig uit Gent – St Michielsparochie en alles wordt in het nieuwe familieboek uit de doeken gedaan.
De nieuwe media hebben een invloed, een QR code is toegevoegd aan sommige personen en bieden een verrassende link naar filmpjes op het internet. Dit maakt alles veel levendiger en zijn een waardevolle bijdrage aan onze familiegeschiedenis.
Alles gaat in de maand augustus naar de drukker. Tot eind juni kan ik aanpassingen aanbrengen en ieders bijdrage is zeer gewaardeerd. Dit kan alles zijn, annekdotes, foto’s, allerlei gegevens, grappige of minder grappige gebeurtenissen, …. Je kan dit doormailen op walter.caekaert@telenet.be of me op papier bezorgen. Ik zorg ervoor dat alles met het nodige respect behandeld zal worden en je krijgt het snel terug.
Hou het veilig, alles komt goed en hopelijk tot binnenkort !
Met deze triestige titel verscheen op 15 juli 1931 een artikel in De Gentenaar en ook in verschillende andere kranten.
Alice Cacquaert werd op dinsdag 14 juli aangereden door een voertuig bestuurd door een werknemer van Oscar Alleyn. De firma Alleyn was een bekende electro zaak uit de Kerkstraat 22 Oostende.
Opmerkelijk is dat Alice woonde bij haar oom en tante in de Patronagiestraat te Waarschoot en door de krant beschreven werd als “verlaten door haar ouders”.
Tevens de datum van het ongeval (14-7-1931) is opmerkelijk, Alice was op weg naar school maar in feite was het toen zomervakantie voor de kinderen.
5 nieuwe tips na laatste oproep ouders vermoorde Ingrid Caeckaert: “Wie heeft onze dochter 30 jaar geleden gedood?”
Over ongeveer tien maanden, op 16 maart 2021 zal het dertig jaar geleden zijn dat Ingrid Caeckaert werd vermoord. Dan verjaart de zaak definitief, en zal niemand meer veroordeeld kunnen worden voor de dood van de jonge vrouw, die met 62 messteken om het leven werd gebracht. Haar ouders deden gisteren een laatste oproep naar getuigen. De politie kreeg daarna 5 bruikbare tips.Philip Heymanswo 27 mei 06:08
“We hopen dat er toch nog iemand spreekt, want tenslotte zijn wij ook zwaar afgestraft. We hebben niemand meer, geen kleinkind, niks. Als één van ons tweeën nu alleen valt, staan we daar. De dader heeft Ingrid gedood en ons diep, diep gekwetst.” 84 en 79 zijn Ingrids ouders Georges en Marie-Josephe intussen, maar nog altijd op zoek naar de moordenaar van hun enige kind.
De moord op bakkersdochter Ingrid Caeckaert is een van die grote mysteries in gerechtelijk België. Duizenden mensen zijn al ondervraagd, er zijn verschillende oproepen in de media geweest, duizenden aanwijzingen zijn nagetrokken, en toch is de moordenaar nooit gevonden. Bovendien zitten er veel raadselachtige elementen in het dossier. Wie liet paarse anjers op haar kantoor leveren, enkele dagen voor haar dood? Wie legde na haar dood bloemen op haar graf? En wat had Caeckaert ontdekt, waardoor ze zo geschrokken was?
Het was geen dag om te stervenVriendin van Ingrid
Zaterdag 16 maart 1991 is een mooie, zonnige dag. Rond de middag trekt Ingrid Caeckaert de deur achter zich dicht van haar immo-kantoor Atlanta op de zeedijk in Heist-aan-Zee. De 26-jarige blondine loopt nog even langs bij een vriendin die een klerenwinkel heeft, om er wat kleren af te halen. “Ingrid was goedgezind”, zegt de vriendin achteraf. “Iedereen was goedgezind die dag, omdat het zulk mooi weer was. Het was geen dag om te sterven.”
Een DNA-spoor dat naar nergens leidt
Normaal gaat Ingrid elke middag eten bij haar ouders in Maldegem. Maar niet die middag, omdat ze nog iets moet afwerken. Dus koopt ze een broodje, dat ze op haar appartement aan het Heldenplein wil opeten. Rond kwart voor een komt ze daar aan. “Mensen zien dat ze lachend de voordeur binnenstapt”, zegt vader Georges. “Ze zwaait nog naar bekenden.” Ingrid neemt de lift naar de zevende verdieping.
Iets later vindt een onderbuurvrouw haar lichaam in de trappenhal van het appartement, tussen de zesde en de zevende verdieping. Caeckaert is met 62 messteken vermoord. Ze is niet beroofd of verkracht. Een bloedspoor leidt naar de achtste verdieping, waar de dader zich wellicht even verstopt wanneer de buurvrouw opdaagt. Terwijl de vrouw in paniek naar buiten loopt, ontsnapt de dader. Op het Heldenplein staat een rij mensen aan te schuiven voor een geldautomaat, maar niemand ziet de dader passeren. Het bloedspoor stopt 170 meter verderop, in de Kardinaal Mercierlaan. Getuigen herinneren zich achteraf dat daar een kleine rode auto geparkeerd stond, wellicht van een Japans merk. Mogelijk is de dader daarmee weggereden.
Bovendien blijkt het bloedspoor niet alleen van Ingrid te zijn, maar ook van de dader. De jonge vrouw heeft zich dus verdedigd, en haar aanvaller daarbij verwond. En op de deur van het appartement staat een bebloede handafdruk van de dader. Er bestaat dus een DNA-spoor van hem. Alleen heeft dat DNA-spoor nog niet naar een dader geleid. Al wat de speurders eruit kunnen concluderen, is dat het om een man gaat. Verder onderzoek van het DNA (naar haarkleur, oogkleur, …) is in ons land verboden. Maar elke keer als het bloed wordt vergeleken met dat van een verdachte, blijkt het resultaat negatief. In 2010 bijvoorbeeld wordt het DNA van seriemoordenaar Ronald Jansen naast het bloed gelegd. Maar ook dat levert niks op. En ook Ingrids vriend wordt door het bloed vrijgesproken.
Paarse anjers van een onbekende
Sindsdien blijft het raden wat het motief achter de moord is. Een passioneel drama? Kort voor de moord laat een onbekende een boeket paarse anjers leveren op haar kantoor. Een cadeau van een tevreden klant? “Ingrid haatte anjers, en vond paars geen mooie kleur: dat geef je alleen maar aan dode mensen, vond ze”, vertelt haar moeder in 2002 in het VRT-opsporingsprogramma Ooggetuige. Navraag bij bloemenwinkels in de streek levert niks op.
Paarse anjers geef je alleen aan dode mensenMoeder Marie-Josephe
Helemaal vreemd wordt het wanneer kort na haar dood, en later in 1993 en in 1999 bloemen worden gelegd op haar graf in haar geboortedorp Maldegem. Haar ouders vinden er telkens drie bloemen. De laatste keer zijn het twee rozen en – opnieuw – een anjer. Niemand weet wie ze daar gelegd heeft.
Is de dader een onbekende aanbidder? Kort voor haar dood kreeg Ingrid een valentijnskaart, die ze verscheurde. De afzender, een getrouwde man, blijkt niks met de moord te maken te hebben.
Een afrekening in het immo-milieu?
Of gaat het om iets heel anders? Een afrekening? “Kort voor haar dood zei Ingrid me dat ze tijdens een etentje allerlei informatie had opgevangen over fraude in de immowereld in Knokke. Gronden die niet bestonden, en toch verkocht werden. Meer heeft ze daar niet over gezegd. Ik heb haar gezegd: “Och, ze zeggen zoveel, is dat allemaal wel waar?” Maar sindsdien had ze het gevoel dat ze achtervolgd werd. En enkele dagen voor haar dood kwam er iemand ’s avonds laat aan haar deur bellen. Haar vriend vroeg wie er was, maar er kwam geen antwoord”, vertelt haar vader. “Heeft het er iets mee te maken? Eigenlijk weten we niks met zekerheid. Maar het zou kunnen dat men haar woensdag al wilde vermoorden”, zegt moeder Marie-Josephe. Misdaadschrijver Piet Baete, zelf afkomstig uit Heist, blies het verhaal onlangs nieuw leven in met zijn blog. Maar volgens het parket van Brugge is ook dat spoor onderzocht, en heeft het niks opgeleverd.
Het is hard dat we naar de begraafplaats moeten komen om onze dochter te zienVader Georges
Wat er ook achter mag zitten, Ingrids ouders hopen na dertig jaar nog altijd dat de waarheid over de moord op hun enige dochter aan het licht kan komen. “We hebben ermee leren leven. Maar het blijft hard dat we onze dochter alleen nog op de begraafplaats kunnen gaan bezoeken. Al wat we nog willen, is weten wie het gedaan heeft en waarom. Kan het gerecht hem niet meer straffen na dertig jaar, dan is dat maar zo. Als wij het nog maar weten.”
Intussen kreeg de federale politie al vijf tips binnen. Van wie de tips zijn of wat ze precies inhouden, kunnen de speurders niet meedelen. Maar het zou wel degelijk gaan om bruikbare informatie.
Hebt u meer informatie over de moord op Ingrid Caeckaert, dan kunt u de politie contacteren op het gratis nummer 0800-30 300, of via mail: opsporingen@police.belgium.eu
De speurders die de moord op Sofie Muylle ontrafelen, zoeken al 26 jaar naar de moordenaar van een andere blonde vrouw. “Waarom moest onze Ingrid sterven?”
19/07/2017 om 21:30 door Cedric Lagast
Meer dan tweeduizend mensen zijn ondervraagd. Honderden tips zijn gecontroleerd en onderzocht. En toch weten de Brugse speurders na 26 jaar nog altijd niet wie de blonde Ingrid Caeckaert (26) in Heist vermoordde. Dezelfde speurders trouwens die de moord op Sofie Muylle onderzoeken. “Ze hebben de sleutel van het mysterie al jaren in handen”, weten de ouders van Ingrid. De politie moet alleen nog vinden op welk slot die past.
In de kantoren van de Brugse rechercheurs die de moord op Sofie Muylle ontrafelen, staat al meer dan een kwarteeuw een foto van Ingrid Caeckaert. Zij is die andere jonge blonde vrouw die in Knokke-Heist vermoord werd, maar van wie de moordenaar hen al die tijd al door de vingers glipt. “Bij een van mijn allereerste bezoeken toonden ze mij die foto”, zegt vader Georges Caeckaert (81). “Ze beloofden me dat die foto daar zou blijven staan tot de moord opgelost was. Ik ben hen dankbaar, zelfs al kennen we nu nog altijd zijn naam niet.”
Ze was de enige dochter van bakkerskoppel Georges en Marie-Josephe (76) uit het Oost-Vlaamse Maldegem. Zelf opende Ingrid een immobiliënkantoortje op de dijk van Heist. “Ze is op een zaterdagmiddag, op 16 maart 1991, vermoord”, zegt haar moeder. “Op klaarlichte dag, toen ze naar haar appartement terugkeerde.”
Foto: MICHEL MOENS
Het is in dat appartement aan het Heldenplein dat de ouders hun verhaal vertellen. Marie-Josephe: “Hier, in de gang op de zevende verdieping, heeft een buurvrouw ons Ingrid gevonden.” Enkele vlekken op de marmeren vloer die nooit zullen verdwijnen, zijn stille getuigen. “Ingrid had die ochtend in haar immokantoor gewerkt. Normaal kwam ze altijd over de middag naar huis in Maldegem. Maar die zaterdag moest ze op een eigenaar wachten. Ze besloot om hier in haar appartement te eten. Ze is eerst nog naar een boetiek om de hoek geweest om enkele jurkjes op te halen, dan is ze bij de bakker een broodje gaan kopen.”
Om 12.45 uur is Ingrid uit de boetiek vertrokken. Ze zwaaide nog naar enkele kennissen toen ze het appartementsgebouw aan het Heldenplein binnenstapte, met haar broodje en de jurkjes in haar armen. “Wat daarna gebeurd is, weet maar één man”, zegt haar moeder.
62 messteken
De moord was ongemeen hard. De jonge vrouw kreeg maar liefst 62 messteken. “Ingrid heeft gevochten voor haar leven”, zegt haar vader. “Ze had zware verwondingen aan haar handen en armen. Ze heeft gevochten als een leeuw.” Daarna duwde de moordenaar haar de trappen af. Haar handtas interesseerde hem niet: ze is niet beroofd, en niet verkracht.
Marie-Josephe: “De buurvrouw stapte kort daarna uit de lift. Ze was met haar kindjes buitenshuis gaan eten. Ze zag Ingrid liggen op de trappen tussen de zesde en de zevende verdieping. De moordenaar moet toen nog in het gebouw geweest zijn. Ze hebben later bloed op het achtste gevonden. Die vrouw is met de lift weer naar beneden gegaan en is hysterisch de straat opgelopen. In een telefooncel heeft ze haar man gebeld.”
Van die actie moet de moordenaar gebruik hebben gemaakt om naar buiten te gaan. Op de glazen buitendeur stond een bloederige handafdruk, omdat de moordenaar die met zijn verwonde hand moest openduwen. De buurvrouw zag hem niet. De lange rij mensen die naast de voordeur aan de bankautomaat aanschoven, evenmin. Slechts één man, die op dat moment geld uit de automaat nam, merkte om 12.59 uur een bloedvlek op het voetpad op. Daardoor weten de speurders dat Ingrid Caeckaert al een kwartier nadat ze uit de boetiek was vertrokken, om het leven was gebracht.
Foto: Simon Mouton
Agence Atlanta
Na al die jaren kunnen Georges en Marie-Josephe nog altijd niet bedenken wie hun dochter dood wou. “We begrijpen gewoon niet waarom Ingrid moest sterven. Ze was voorbeeldig. Alles moest altijd correct verlopen. Daarom hadden klanten haar zo graag. Na haar studies werkte ze bij een makelaar, maar ze besloot al heel snel om zelf een kantoor over te nemen. Agence Atlanta: ze koos die naam omdat ze wist dat ze zo vooraan in het telefoonboek zou staan. Bij de start zei ze: Ik moet het in de eerste vijf jaar kunnen waarmaken. En dat was gelukt, vond ze. Net toen haar kantoor goed begon te draaien, is ze vermoord.”
“Iemand verliezen, dat is erg. Maar niet weten waarom en door wie je kind vermoord werd, dat is nog iets anders.” Dat Ingrid met 62 messteken werd gedood, wees volgens de speurders op een persoonlijke band tussen haar en de moordenaar. De eerste verdachte was haar toenmalige vriend, die een uur eerder nog op het appartement was geweest. Snel werd zijn onschuld duidelijk. “Die jongen heeft daar vreselijk van afgezien”, weten haar ouders. “De partner is altijd de eerste verdachte. Kijk maar naar de vriend van Sofie Muylle. Zelfs als je zegt dat het niet waar is, zal de buitenwereld altijd twijfels blijven hebben. De ene gelooft het, de andere niet.”
Later volgden nog een BMW-dief die Ingrid ooit hielp te identificeren, en een metser uit Schaarbeek die verschillende bedienden van immokantoren aan de kust had verkracht. Twee keer vals alarm. Alle vrienden en kennissen van Ingrid werden aan de tand gevoeld, evenals collega’s uit de immosector.
Rode Honda Civic
De Brugse speurders konden het bloedspoor volgen dat de dader achterliet, tot het na 172 meter ophield. Daar was die dag een rode auto opgevallen, omdat hij onhandig geparkeerd stond en het verkeer hinderde. Eén getuige zei onder hypnose dat het een Honda Civic was, in die tijd een populair model. Wellicht reed de moordenaar daarmee weg. Alle West-Vlaamse eigenaars van dat type auto werden gecontroleerd. Zonder resultaat.
Foto: Simon Mouton
Eind 1997 meende een man zich na een opsporingsbericht te herinneren dat hij die dag een bebloede man op het Heldenplein had gezien. Er werd een robotfoto gemaakt. Ook nu kwam er geen gouden tip.
De rechercheurs onderzochten wie Ingrid voor haar dood paarse anjers schonk, en wie na haar dood in een anonieme brief aan de politie beweerde dat hij de moordenaar was: “Ik heb haar gedood uit liefde.” Het bracht allemaal niets op.
Een van de laatste veelbelovende sporen dateert uit 2012. Iemand herinnerde zich dat Ingrid dat jaar een valentijnskaart had gekregen van een Antwerpenaar die zei dat hij apotheker was, én getrouwd. “Het had haar overstuur gemaakt”, weet haar moeder. De speurders vonden de man, maar ook hij bleek niet de dader: op de dag van de moord zat hij op een boot naar Canada.
Herdenkingsmis
Nog elk jaar houden de ouders een herdenkingsmis voor hun dochter, en elk jaar opnieuw zijn de Brugse rechercheurs daarbij aanwezig. Eén speurder is nog altijd actief bezig met de zaak. Al tweeduizend mensen zijn ondervraagd, en het dossier telt intussen al 28 dozen. “Het moeilijke is dat we het motief van de moord niet kennen”, zegt een van de vele speurders die ooit aan de zaak hebben gewerkt. Was het een passionele moord? Een afgewezen minnaar die wraak nam? Een anonieme aanbidder? Of was het toch een inbreker? Maar waarom dan die 62 messteken? Het enige wat de onderzoekers zeker weten, is dat de dader een man is.
Foto: Repro FM
Al is er natuurlijk meer: met zijn bloed liet de dader ook zijn DNA achter. Dat DNA werd met het erfelijk materiaal van meer dan honderd verdachten vergeleken. Ook het speeksel op de postzegel van de anonieme brief waarin iemand de moord bekende, was geen match. Wellicht was de brief het werk van een flauwe grappenmaker.
Het DNA is nooit in een databank opgedoken. Wie de moordenaar ook is, hij is nooit meer bij een ander onderzoek tegen de lamp gelopen. Georges: “Mocht er in dit land een databank bestaan waaraan iedereen zijn DNA moet afstaan, dan was de moord op mijn dochter al lang opgelost.” Maar dat mag niet van de Belgische wet. In tegenstelling tot bijvoorbeeld in Nederland, mogen de speurders ook niet nakijken welke haarkleur de man volgens zijn DNA heeft, welke ogen of welk huidtype. Ze weten dus enkel dat het om een man gaat.
Marie-Josephe: “De moord heeft ons leven helemaal op z’n kop gezet. Datzelfde jaar nog hebben we onze bakkerij gesloten. We beseften wel dat we niet in de put mochten blijven zitten. We hadden gezien hoe een ander koppel na een sterfgeval helemaal op zichzelf was teruggetrokken. Dat wilden we niet. We hebben ons herpakt. Ons leven gaat verder, maar met alle moeilijkheden. We reizen vaak, en we proberen ergens te komen.”
“We leven met een onnoemelijk gemis”, zegt Georges. “We verloren onze enige dochter, kregen dus ook geen kleinkinderen. Ook wij zijn slachtoffers.”
De klok tikt
Over vier jaar, in 2021, verjaart de moord op Ingrid Caeckaert. Dat het nooit te laat is, bleek dit jaar nog in Duitsland toen een 52-jarige man opbiechtte dat hij in november 1991 een willekeurige moord had gepleegd en de 38-jarige Monica F. met zeventig messteken neerstak. De Brugse speurders bekijken nu of hij misschien ook Ingrid Caeckaert doodde, al lijkt er niet meteen een verband.
“Ik hoop dat we nog een antwoord krijgen”, zegt Marie-Josephe. “Dat de dader een straf krijgt, is voor mij niet meer het belangrijkste. Al die jaren met zo’n geheim rondlopen zal ook al een straf geweest zijn. Ik wil gewoon weten wie de moordenaar van mijn kind is, en vooral: waarom hij het deed. Want dat kan ik na al die jaren nog altijd niet begrijpen.”
Wie meer informatie heeft, kan contact opnemen met de politie op het gratis nummer 0800-30.300
Ingrid Caeckaert (26)
Wie? Immobiliënmakelaar Ingrid Caeckaert uit Maldegem werd op zaterdag 16 maart 1991 op klaarlichte dag met 62 messteken gedood in de hal van een appartement in Heist.
Spoor? De dader liet een bloedspoor van 172 meter achter, tot aan zijn rode auto.
Familie? Ingrid was enig kind van het bakkerskoppel Georges Caeckaert (81) en Marie-Josephe Vereecke (76).
Blog Familie Caekaert 